Minister Kamp wil dat de Nederlandse Franchise Code (NFC) wettelijk verankerd wordt. De NFC in de huidige vorm heeft echter geen breed draagvlak in de sector. Wetgeving komt daarom te vroeg.
Verschillende media publiceerden eerder deze week artikelen over individuele conflicten in de franchisesector. Volgens franchisegevers zijn er echter geen aanwijzingen voor structurele onevenwichtigheden in deze relaties of in de sector in het algemeen. Een onafhankelijke onderbouwing van nut en noodzaak voor wetgeving ontbreekt. En in die opvatting staan franchisegevers niet alleen. Verschillende andere partijen, zoals onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen (zie artikel), die al jarenlang onderzoek doen onder franchisenemers én franchisegevers, en advocaten (zie artikel) delen deze mening. De Vereniging voor Franchiseadvocaten (DFA) schreef zelfs een alternatieve code.
De NFC in de huidige vorm bevat een aantal bepalingen waar franchisegevers problemen mee hebben. De wettelijke verankering van die gedetailleerde code leidt tot administratieve lasten én ongewenste juridisering van de relatie tussen franchisegevers en -nemers. Volgens de overgrote meerderheid van franchisegevers is de NFC té uitgebreid, staan er onderwerpen in die niet in een gedragscode thuishoren maar in het franchisecontract, zijn verder definities niet helder, ontbreken belangrijke verplichtingen en wordt de zorgplicht van de franchisegever verder uitgebreid, wat niet in lijn is met de geldende jurisprudentie.
Als de minister de NFC in de huidige vorm oplegt aan de sector, kunnen franchiseformules minder voortvarend innoveren/groeien. Verder moeten ze flinke kosten maken om contracten aan te passen (“pas toe, leg uit”) en moeten formules zichzelf indekken tegen mogelijke problemen, die voor de rechter zullen worden uitgevochten. Deze kosten zullen vooral zwaar wegen voor de kleinere formules. 78% van alle Nederlandse franchiseformules heeft minder dan 50 franchisenemers, met veelal maar enkele medewerkers in een centrale organisatie.
De kosten voor het exploiteren van een franchisemodel zullen hierdoor stijgen. Op deze manier verdwijnt het huidige voordeel van franchiseformules ten opzichte van filiaalbedrijven. Immers, doordat een franchisegever in de samenwerking centraal de formule blijft ontwikkelen, kan een franchisenemer zich richten op het invullen van zijn lokale ondernemerschap. Volgens de genoemde onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen: “kan dit alles leiden tot faillissementen, verschraling van het aanbod van bijvoorbeeld winkels, horeca en dienstverleners en verlies van werkgelegenheid. Ook de aantrekkelijkheid van Nederland als vestigingsplaats voor buitenlandse formules vermindert”.
Ondanks dat wij het te vroeg vinden voor wetgeving, bevat het wetsvoorstel zelf wat ons betreft wel een basisset aan voorwaarden waarover in een gedragscode afspraken kunnen worden gemaakt. Daarover blijven franchisegevers graag in gesprek met een representatieve groep van franchisenemers en de overheid.
')}