De afgelopen weken worden wij overspoeld door zorgwekkende berichten over retailers die hun leveranciers dwingen om in te stemmen met het verstrekken van éénmalige kortingen en succes- bijdragen. Zo heeft Albert Heijn haar leveranciers in beroering gekregen met een eenmalige en eenzijdige leverancierskorting van 2% en is ook Jumbo doende om haar leveranciers een éénmalige ”Hallo Jumbo-bijdrage” van 1,25% te ontfutselen. Iedereen rolt vervolgens over elkaar heen en claimt zijn of haar gelijk.
Boeren trekken met hun tractoren naar het hoofdkantoor van Albert Heijn, omdat zij vrezen dat zij uiteindelijk de dupe zullen worden van dit gedrag van de supermarktketens en daar hebben zij gelijk in. Hun afnemers (de leveranciers van de supermarkten) zullen de leverancierskorting immers doorbelasten in lagere inkoopprijzen voor de boeren.
De leveranciers zelf schreeuwen moord en brand, omdat het nu eenmaal niet zo kan zijn dat een afgesproken prijs ineens eenzijdig wordt verlaagd. En ook daar hebben zij gelijk in. Het zou toch mooi zijn als wij een auto kopen en deze bij het afhalen ineens 2.000 euro duurder blijkt te zijn. Dat pikken wij toch ook niet? De juristen claimen dus in koor het gelijk van de leveranciers en ook zij hebben – strikt juridisch gezien – gelijk.
Dan de supermarkten. Ook zij hebben een eigen perceptie en die klopt in essentie ook. Door de concentraties die de afgelopen jaren in de supermarktbranche hebben plaatsgevonden, hebben de leveranciers hun verkoopvolumes zien groeien. Als je eerst alleen aan Jumbo leverde, dan komen daar sinds kort ook een heleboel voormalige C1000 filialen bij. En extra omzet is extra rendement, zo redeneert Albert Heijn en daar mogen onze leveranciers toch wel op worden aangesproken? Klinkt ook niet gek, toch?
Blijft de vraag waarom het allemaal op deze eenzijdige en gedwongen wijze moet. Want laten wij eerlijk zijn: de marktmacht van Albert Heijn en Jumbo is tegenwoordig zodanig dat je als kleine leverancier er niet aan hoeft te denken om de leveranciersbijdrage niet te betalen. Want dan weet je wel hoe het met je leverancierspositie gaat aflopen: slecht. Dus je haalt het wel uit je hoofd om als leverancier te weigeren deze bijdrages te betalen. Waarom dan niet als supermarkten en leveranciers samen optrekken en op voorhand (dus tijdens de contractonderhandelingen) afspraken maken over een lagere prijs voor de foodretailer als hij bij de leverancier grotere volumes afneemt? Een simpele kortingsstaffel volstaat en klinkt toch een stuk sympathieker en redelijker dan dit dictatoriale trommelgeroffel. Dat is tenminste mijn perceptie. Maar ach, ik ben ook maar een jurist die het van vaste prijzen moet hebben…
Door: Antoine Endtz – Endtz & Co
LinkedIn: http://www.linkedin.com/in/antoineendtz
')}